PYETJA 11 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Çfarë na kërkon Perëndia në urdhërimin e gjashtë, të shtatë dhe të tetë?

Së gjashti, të mos lëndojmë, urrejmë apo tregohemi armiqësorë me fqinjin tonë, por të jemi të duruar dhe paqësorë, duke treguar dashuri edhe ndaj armiqve tanë. Së shtati, të mos bëjmë imoralitet seksual dhe të jetojmë një jetë me pastërti dhe besnikëri, si në martesë ashtu dhe në beqari; të mënjanojmë çdo dëshirë, mendim, fjalë, shikim apo veprim të papastër dhe çdo gjë tjetër që mund ta na çojë drejt tyre. Së teti, të mos marrim pa leje atë që i përket dikujt tjetër dhe të mos i refuzojmë asnjë mirësi atyre që mund të kenë dobi prej saj.

Vargu Biblik – Romakeve 13:9

Sepse urdhërimet: “Mos shkel kurorë, mos vrit, mos vidh, mos thua dëshmi të rreme, mos lakmo”, dhe në pastë ndonjë urdhërim tjetër, përmblidhen në këtë fjalë: ”Duaje të afërmin tënd porsi vetveten!”

Komentar

Njeriu as që ka mundësi t’i zbatojë Dhjetë Urdhërimet. E megjithatë ai flet tepër lehtë për zbatimin e Predikimit në Mal apo për imitimin e Krishtit… Judenjtë ishin një popull të cilëve Perëndia tashmë ua kishte dhënë ligjin e tij përmes shërbëtorit të vet Moisiut dhe ata nuk mundën ta zbatonin. Ata nuk mundën t’i zbatonin Dhjetë Urdhërimet. Askush nuk i ka zbatuar ato ndonjëherë në mënyrë të përsosur. Nëse dikush nuk mund të zbatojë dot Dhjetë Urdhërimet, të paktën ashtu i kuptojnë ata, çfarë shprese do kenë për t’i zbatuar ato sipas mënyrës që u interpretuan prej Zotit Jezu Krishti? Ky ishte gjithë problemi i Farisenjve të cilët e urryen aq shumë Jezusin dhe më në fund e kryqëzuan. Ata mendonin që po i zbatonin Dhjetë Urdhërimet dhe ligjin moral. Zoti ynë i bindi për faktin që nuk po e bënin këtë gjë. Ata shpallën që nuk kishin kryer kurrë vrasje. Prisni pak, iu tha Zoti. A i keni thënë ndonjëherë vëllait tuaj, “Budalla”? Nëse e keni bërë atëherë jeni fajtorë për vrasje.

Vrasje nuk do të thotë vetëm akti fizik i vrasjes së dikujt, vrasje do të thotë të kesh hidhërim dhe urrejtje në zemrën tënde. Nëse e mbani mend, ai iu mësoi të njëjtën gjë në lidhje me kurorë-shkeljen. Ata pretendonin që ishin të pafaj. Por Zoti iu tha, prisni pak, ju po thoni që nuk keni kryer kurrë kurorë-shkelje? “Por unë po ju them se kushdo që shikon një grua për ta dëshiruar, ka shkelur kurorën me të në zemrën e vet.” (Mateu 5:28). Ky person është fajtor, ai ka lakmuar, ka dëshiruar… Një mendim dhe një imagjinatë janë po aq të dënueshme në sytë e Perëndisë sa edhe vetë veprimi i kurorë-shkeljes.

Martin Lloid Xhons (David Martyn Lloyd-Jones, 1899–1981). Doktor dhe pastor protestant nga Uellsi. Martin Lloid Xhons njihet më tepër për predikimet dhe mësimet e tij në Kishën Uestminster në Londër për tridhjetë vjet me radhë. Ai kalonte muaj dhe madje vite për të shpjeguar një kapitull të Biblës varg pas vargu. Botimi i tij më i famshëm është ndoshta seria e tij e komentarëve për letrën e Romakëve e cila përmban 14 volume.

Video

Lutje

O Perëndi dhe At i mëshirshëm që denjon të ndërtosh një tempull frymëror mes nesh, jo me dru apo me gurë, por me ndërtimin e Frymës së Shenjtë, atij që qëndron tek ata që besojnë, të përgjërohemi na jep mundësi që të mos mbetemi nën pushtetin e ndonjë tundimi për ta ndotur atë tempull me mëkatet tona, por përkundrazi t’i nënshtrohemi Perëndisë si fëmijë të dashur, dhe të mund të vazhdojmë të të përlëvdojmë Ty me një bindje të shenjtë gjersa të arrijmë të shohim fytyrë zbuluar lavdinë tënde, të cilën tani e shohim vetëm të reflektuar në fjalën Tënde, përmes Jezu Krishtit Zotit tonë. Amen.

Xhon Kalvin (John Calvin, 1509-1564). Teologu dhe pastori kryesor i Reformacionit Evropian. Kalvini lindi në Francë në një familje strikte Katolike. Ai punoi në Gjenevë pjesën më të madhe të jetës së tij dhe organizoi kishën e Reformuar. Kalvini shkroi Institutet e Fesë së Krishterë (nga edhe është shkëputur ky citim), Katekizmën e Gjenevës si dhe shumë komentarë mbi Shkrimet.

 Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 10 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Çfarë na kërkon Perëndia në urdhërimin e katërt dhe të pestë?

Së katërti, ditën e Sabatit të kalojmë kohë private dhe publike për të adhuruar Perëndinë, të çlodhemi nga punët e zakonshme, t’i shërbejmë Zotit dhe të tjerëve dhe në këtë mënyrë të presim Sabatin e përjetshëm. Së pesti, të duam dhe nderojmë babain dhe nënën tonë duke iu nënshtruar drejtimit dhe disiplinës së tyre të perëndishme.

Vargu Biblik – Levitiku 19:3

Secili prej jush të respektojë nënën dhe atin e tij, po kështu të respektojë të shtunat e mia. Unë jam Zoti Perëndia juaj.

Komentar

Fjala e Perëndisë na i urdhëron këto gjëra kundër prirjes tonë të natyrshme. Ajo të thotë, ‘Perëndia yt është një i vetëm’ (LiP), adhuro vetëm një Perëndi. Ajo që dëshiron ti është të lësh mënjanë të vetmin Perëndi…Të është thënë që ta respektosh Sabatin në një mënyrë frymërore, duke shpresuar prehjen e ardhshme të cilën ta ka premtuar Zoti… Arsyeja pse duhet të çlodhesh nuk është që të punosh, por duhet të punosh në mënyrë që të çlodhesh. Të është thënë, ‘Ndero atin tënd dhe nënën tënde’ (Eksodi 20:12). Kurse t’i i fyen prindërit e tu, gjë të cilën është e sigurt që nuk do ta dëshirosh prej fëmijëve të tu/

Në Frymën e Shenjtë, domethënë në dhuratën e Perëndisë, na është premtuar një prehje e përjetshme… Për këtë gjë tashmë e kemi marrë kaparin. Këtë na thotë apostulli, “i cili edhe na vulosi dhe na dha kaparin e Frymës” (2 Korintasve 1:22). Nëse kemi marrë kaparin që të kemi paqe në Zotin dhe Perëndinë tonë… në gjithashtu do jemi në paqe përgjithmonë në atë prej të cilit e kemi marrë këtë kapar. Kjo ka për të qenë sabati i sabatëve… Prandaj urdhërimin për Sabatin duhet ta marrim në një mënyrë frymërore. Perëndia e shenjtëroi ditën e shtatë kur bëri gjithë veprat e tij, ashtu si e lexojmë tek Zanafilla. Perëndia u çlodh nga të gjitha veprat e tij (Zanafilla 2:2-3). Kjo nuk ishte për shkak se Perëndia ishte i lodhur prandaj thuhet që Perëndia u çlodh nga punët e tij, por ajo fjalë përmban një premtim prehjeje për ju ndërsa vazhdoni të punoni. Perëndia u çlodh, për t’i lënë të kuptoni që edhe ju do të çlodheni… madje me një çlodhje të pafundme.

Ndero atin dhe nënën tënde (Eksodi 20:12). Herën e parë që hapni sytë në këtë botë shihni prindërit tuaj. Nëse dikush nuk nderon prindërit e tij, a ka ndonjë person të cilin mund ta kursejë? Ndryshoni udhët tuaja. Ju që dikur donit botën, doni Perëndinë. Ju dikur donit kotësitë e paudhësisë, donit kënaqësitë kalimtare dhe të përkohshme, duani të afërmit tuaj.

Augustini i Hipos (354-430). Augustini ishte peshkopi i Hipos, një koloni Romake në Afrikën e Veriut. Ai ishte filozof, teolog dhe konsiderohet shenjtor dhe Doktor i Kishës si nga Kisha Katolike ashtu dhe nga Bashkësia Anglikane. Ai shkroi një libër për kthimin e tij në besim të cilin e titulloi ‘Rrëfimet’. Kjo është vepra e tij më e njohur, por në të njëjtë kohë Augustini është një prej autorëve Latinë më të frytshëm për sa i përket veprave që i kanë mbijetuar kohës me qindra tituj të veçantë (vepra apologjetike, tekste për doktrinën e krishterë, dhe komentarë) dhe më shumë se 350 predikime të ruajtura deri më sot.

Video

Lutje

Me Krishtin asgjë nuk është e pamundur. Ai mund të zbusë zemrat që duken aq të ashpra sa guri i mokrës. Ai mund ta përkulë vullnetin kokëfortë pas shumë vitesh kënaqjeje të vetes me mëkatin dhe botën. Ai mund të krijojë, transformojë, ripërtërijë, të shkatërrojë, të ndërtojë dhe të sjellë në jetë me një fuqi të pa rezistueshme. Le të mbahemi fort pas kësaj të vërtete të bekuar dhe të mos e lëmë kurrë. Le të lutemi për kuptimin e duhur për ligjin e Sabatit. Le ta mbajmë këtë ditë të shenjtë dhe t’ia kushtojmë Perëndisë.

Xhon Çarls Rajl (1816–1900). Rajl ishte peshkopi i parë Anglikan i Liverpulit. Emërtimi i Rajlit u bë me rekomandimin e Kryeministrit Benjamin Disraeli. Përveçse ishte shkrimtar dhe pastor, Rajl ishte edhe sportist për lundrimin me rrema dhe luajti kriket për Universitetin e Oksfordit. Ai ishte përgjegjës për ndërtimin e mbi dyzetë kishave.

 

PYETJA 9 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Çfarë na kërkon Perëndia në urdhërimin e parë, të dytë dhe të tretë?

Së pari, që ta njohim dhe të besojmë në Perëndinë si i vetmi Perëndi i gjallë dhe i vërtetë. Së dyti, që të mënjanojmë çdo idhujtari dhe të mos e adhurojmë Perëndinë në mënyra të papërshtatshme. Së treti, që ta trajtojmë emrin e Perëndisë me frikë dhe druajtje, duke nderuar Fjalën dhe veprat e Tij.

Vargu Biblik – Ligji i Përtërirë 6:13–14

Do të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt, do t’i shërbesh dhe do të betohesh për emrin e tij. Nuk do të shkoni pas perëndive të tjera midis perëndive të popujve që ju rrethojnë.

Komentar

Perëndia i udhëzon njerëzit të shohin që Perëndia i zbuluar në Shkrimin e Shenjtë dhe i manifestuar në personin e Zotit Jezus, është Perëndia që krijoi qiellin dhe tokën. Njeriu formon për veten e tij një perëndi sipas dëshirës së vet; ai bën për veten e tij një hyjni si t’i pëlqejë atij, nëse ky nuk është prej druri dhe guri, mund të jetë sipas asaj që ai e quan ndërgjegjen e tij apo mendimit të tij të arsimuar; ai krijon një hyjni që nuk do tregohet tepër e ashpër me shkeljet e tij apo që ushtron drejtësi të prerë me të pa penduarin. Njeriu e mohon Perëndinë ashtu siç është në të vërtetë, dhe formon perëndi të tjera, ashtu si mendon ai që duhet të jetë Hyjnia… Por kur Fryma e Shenjtë na ndriçon mendjen na bën të shohim që Jahuej (JAHWEY) është Perëndi, dhe përveç tij nuk ka tjetër. Ai e mëson popullin e tij të dinë që Perëndia i qiellit dhe tokës është Perëndia i Biblës, një Perëndi atributet e të cilit janë plotësisht të ekuilibruara. Mëshira shoqërohet me drejtësinë, dashuria shoqërohet me shenjtërinë, hiri shpaloset në të vërtetë, dhe fuqia lidhet me butësinë. Ai nuk është një Perëndi që e mbyll një sy para mëkatit, dhe nuk mund të thuhet fare që kënaqet me të… por është një Perëndi që nuk mund ta shohë dot paudhësinë, dhe nuk ka për ta lënë të pandëshkuar fajtorin. Kjo është beteja e madhe e kohës tonë mes filozofit dhe të Krishterit. Filozofi thotë, “Po, mund të kesh një perëndi, por ai duhet të ketë këtë karakter që po të them unë,” por i Krishteri përgjigjet, “Puna jonë nuk është të shpikim një perëndi, por t’i bindemi të vetmit Zot që është zbuluar në Shkrimet e të vërtetës.”

Çarls Hadon Spërxhën (1834–1892). Predikues Baptist Anglez. Spërxhën u bë pastori i Kishës Nju Park Strit (që më vonë u njoh si Tabernakulli Metropolitan) kur ishte 20 vjeç. Ai u predikonte rregullisht më shumë se 10,000 vetëve pa pasur sistemet moderne të zërit. Spërxhën ishte një shkrimtar i jashtëzakonshëm dhe veprat e tij të shtypura janë tepër voluminoze. Gjatë jetës së tij ai predikoi 3,600 predikime dhe botoi 49 volume komentarësh, thëniesh, himnesh dhe leximesh devocionale. Shkëputur nga predikimi “Njohja e Perëndisë me zemër”

Video

Lutje

Ti më urdhëron “të mos kem perëndi tjetër përveç Teje.” Kjo do të thotë që duhet të të kem Ty si Zot dhe Perëndi, të pres për çdo gjë të mirë nga duart e tua dhe si rrjedhim duhet të të besoj Ty plotësisht, të të falënderoj, të të dua, të të druhem, të të bindem dhe t’i përgjërohem emrit tënd të shenjtë për të gjitha nevojat e mia; që të mos ia jap besimin, dashurinë, frikën, bindjen, mirënjohjen, përgjërimin dhe lutjet e mia asnjë tjetri… por vetëm Ty. Që të gjitha këto t’i bëj o Zot Perëndia im, me një zemër të gëzuar pasi kam një arsye të madhe kur mendoj se ç’gjë e mahnitshme është ajo që ke bërë Ti, ke dhënë Birin tënd për mua dhe je bërë Perëndia im!

At i dashur ç’mund të them vallë? Ashtu si në të shkuarën e kam shkelur ligjin tënd duke besuar në krijesat e tua, duke u mbështetur në to, kam dashur, kam pasur frikë dhe u jam bindur shumë gjërave të tjera përveç Teje dhe nuk të jam bindur Ty. Përmes mirësisë dhe mëshirës sate të madhe o At i dashur, më fal mua dhe idhujtarinë që kam kryer në të shkuarën si dhe atë që kam bërë dhe vazhdoj të bëj… bëj që të mos kem asnjë Perëndi tjetër në zemër veç Teje, të mos i shërbej askujt tjetër veç Teje dhe për Ty… O Zot t’i më urdhëron të mos e përdor kot emrin tënd, duke mallkuar, duke bërë lutje pa kuptim, duke u tallur, duke abuzuar apo neglizhuar leximin dhe dëgjimin e fjalës tënde të shenjtë… gjithashtu të mos e mohoj të vërtetën dhe fjalën tënde, të mos e fsheh kur më jepet rasti për të të dhënë lavdi Ty duke konfirmuar të vërtetën.

Prandaj e kuptoj që Ti dëshiron që ta përdor gjuhën time që me përulësi të të rrëfej Ty, fjalën dhe të vërtetën tënde… të lutem me zemër, t’i bëj thirrje emrit tënd; të lexoj dhe dëgjoj fjalën tënde, ta shpall atë me druajtje, zell dhe kujdes; në falënderime dhe lavdërime për Ty për shkak të mëshirës sate të madhe… Zot i mirë dhe i hirshëm… unë jam një shkelës i mjerë i urdhërimit tënd të mirë të bekuar dhe të shenjtë, ashtu si kam qenë edhe në të shkuarën. Perëndi i dashur, fali mëkatet e mia të shkuara dhe të tashme për të cilat ky ligj më akuzon dhe më jep mundësi o At i hirshëm që të mbushem me Frymën tënde të Shenjtë për ta njohur dhe dashur emrin, fjalën dhe të vërtetën tënde të shenjtë në Jezu Krishtin… t’i lutem emrit tënd për të gjitha nevojat e mia, të të falënderoj Ty, të të përlëvdoj, lartësoj dhe shenjtëroj emrin tënd të shenjtë si një enë e mëshirës tënde, tani e përjetë.

Gjon Bradford (1510–1555). Reformator Protestant Anglez në Universitetin e Kembrixhit. Ai u caktua kapelani mbretëror i Mbretit Eduard VI. Kur Katolikja Maria Tudor mori fronin ai u arrestua bashkë me Latimerin, Ridlin dhe Kryepeshkopin Cranmer. Bradfordi kishte një reputacion të madh si predikues dhe një turmë e madhe erdhi për të parë ekzekutimin e tij. Ai mbahet mend më tepër për thënien e tij, “Ja ku po shkon dhe Gjon Bradford prej hirit të Perëndisë.” Veprat e tij, disa prej të cilave u shkruan në burg përfshijnë letra, nxitje, eulogji, meditime, predikime dhe ese. Shkëputur nga “Meditime të perëndishme: Meditim për Dhjetë Urdhërimet”.

PYETJA 8 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Cili është ligji i Perëndisë i deklaruar në Dhjetë Urdhërimet?
Nuk do të kesh asnjë perëndi tjetër përveç meje. Nuk do të bësh për veten tënde asnjë idhull në formën e ndonjë gjëje lart në qiell, mbi tokë apo nën tokë, ose në ujëra – nuk do të biesh përmbysë para tyre dhe nuk do t’i adhurosh. Nuk do ta keqpërdorësh emrin e ZOTIT Perëndisë tënd. Mbaje mend ditën e Sabatit dhe shenjtëroje. Ndero atin tënd dhe nënën tënde. Nuk do të vrasësh. Nuk do të shkelësh besnikërinë bashkëshortore. Nuk do të vjedhësh. Nuk do të japësh dëshmi të rreme. Nuk do të lakmosh. Nuk do të kesh perëndi të tjetër para meje.

Vargu Biblik – Eksodi 20:3, LiP 5:7

Nuk do të kesh perëndi të tjerë para meje.

Komentar

Veç meje s’do kesh Perëndi
Një Imazhi në gjunjë mos i bjer
Emrin e Perëndisë kot mos e përdor
Sabatin e tij mos e përdhos
Babë e nënë do të nderosh
Mos vrit, madje mos ta mendosh
Me kurvërim ti mos u ndot
Mos vidh – dhe pse thellë në varfëri
Dëshmi të rreme mos jep ti
Për gjërat e fqinjit mos ki lakmi.

Rreziku nuk qëndron vetëm në thyerjen e një apo dy prej këtyre dhjetë urdhërimeve, por në fakt në shkeljen e secilit prej tyre. Siç mund ta dini, kur një mbret jep dhjetë urdhëra të caktuara të cilave shtetasit e tij t’ju binden ndryshe ekzekutohen me vdekje, nëse dikush shkel qoftë edhe një prej këtyre të dhjetave, atëherë ka kryer tradhëti, është njëlloj sikur t’i kishte thyer të dhjeta dhe është i dënuar të vuajë ndëshkimin e ligjit njëlloj sikur ta kishte thyer secilin prej tyre. Këto gjëra janë shumë të qarta përsa i përket ligjit të Perëndisë, për shkak se ai është një besëlidhje e veprave. Nëse dikush zbaton nëntë prej tyre por shkel vetëm një, kjo shkelje e vetme është e sigurt që do ta shkatërrojë dhe do ta përzërë nga gëzimet e qiellit sikur në fakt t’i kishte shkelur që të gjitha. Edhe sikur ta përmbushni këtë besëlidhje të ligjit, madje të gjithën, për një kohë të gjatë, dhjetë, njëzetë, pesëdhjetë apo shtatëdhjetë e pesë vjet, në qoftë se gabon edhe një herë të vetme dhe e shkel një prej këtyre urdhërimeve para se të vdesësh në bazë të asaj besëlidhjeje je i humbur.
Miqtë e mi, ju duhet të kuptoni që ata që janë nën besëlidhjen e hirit do të shpëtohen prej saj me po atë siguri që ata që janë nën besëlidhjen e ligjit do dënohen prej saj, nëse vazhdojnë në to. Sërish, duhet të kuptoni që ky ligj nuk dënon vetëm fjalët dhe veprimet, por ka autoritet të dënojë edhe mendimet e liga më të fshehta të zemrës, prandaj nëse nuk thua ndonjë fjalë të ligë, si mallkim, gënjeshtër, sharje apo shpifje, apo çdo fjalë tjetër që nxit apo shijon mëkatin, por nëse lejon qoftë edhe një medim të kotë në zemrën tënde, një të vetëm në jetën tënde, ligji e kap, të akuzon dhe të dënon edhe për një gjë të tillë. Prandaj ashtu si pjesa tjetër e urdhërimeve, nëse ka qoftë edhe një mendim të lig në zemrën tënde, kundër Perëndisë, kundër njerëzve të tjerë, edhe pse ti mund të mos e dallosh, gjithsesi ligji të kap, dhe me autoritetin e vet të arreston, të dënon dhe të ekzekuton për këtë gjë.
Gjon Bunian (1628–1688). I njohur me nofkën kallajxhiu i Elstou, Buniani përjetoi një kthim dramatik në besim dhe u bë një prej predikuesve më të njohur Puritanë. Ndërsa popullariteti i tij u rrit ai u bë gjithnjë e më tepër një shënjestër për shpifje dhe akuza gjëra të cilat më në fund e çuan në burg ku edhe shkroi veprën e tij më të njohur e cila është botuar edhe në gjuhën shqipe Rruga e Shtegëtarit në vitin 1678.

Video

Lutja

Zoti dhe Perëndia im, më ndihmo përmes hirit tënd t’i mësoj dhe t’i kuptoj urdhërimet e tua në mënyrë më të plotë çdo ditë dhe të jetoj sipas tyre… Ruaje zemrën time që të mos bëhem më harraq dhe mosmirënjohës, që kurrë të mos shkoj pas perëndive të tjera, pas ngushëllimeve të tjera mbi dhe, apo tek ndonjë krijesë tjetër, por që të mbahem me të vërtetë vetëm tek Ti, Perëndia im i vetëm. Amen, i dashur Zot Perëndi, Ati im. Amen.
Martin Luteri (1483–1546). Pastor Protestant Gjerman dhe profesor i teologjisë. Luteri ishte biri i një familjeje minatorësh, që kishte për qëllim të bëhej avokat, por u bë pjesë e rendit monastik. Në 31 Tetor 1517 Luteri gozhdoi Nëntëdhjetë e Pesë Tezat e tij në derën e një kishe në Vitenberg duke i hapur kështu udhë Reformimit. Refuzimi i tij për të hequr dorë nga shkrimet e tij pavarësisht këmbënguljes së Papë Leos X dhe Karlit V rezultoi në çkishërimin e tij. Luteri shkroi shumë vepra, ku përfshihen katekizma e tij e shkurtër dhe ajo e zgjeruar, si dhe predikoi qindra predikime në kisha dhe universitete.

 Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 7 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Çfarë kërkon ligji i Perëndisë?

Ligji i Perëndisë kërkon bindje personale të përsosur dhe të vazhdueshme; që ta duam Perëndinë me gjithë zemrën, shpirtin, mendjen dhe forcën tonë, dhe ta duam të afërmin porsi vetveten. Ato të cilat Perëndia i ndalon nuk duhen bërë kurrë dhe atë që Perëndia i urdhëron duhen bërë gjithmonë.

Vargu Biblik – Mateu 22:37–40

Dhe Jezusi i tha: “’Duaje Zotin, Perëndinë tënd me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde’. Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi. Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: ‘Duaje të afërmin tënd porsi vetveten’. Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

 

Komentar

Ta duash Zotin Perëndi me gjithë zemrën, mendjen, shpirtin dhe forcën tënde është dega e parë madhështore e drejtësisë së krishterë. Gjej kënaqësinë tënde në Zotin Perëndinë tënd; kërko dhe gjej gjithë lumturinë tënde në Të. Do ta dëgjosh dhe zbatosh fjalën e Tij, “Biri im më jep zemrën tënde.” Pasi t’i keni dhënë thelbin e shpirtit tuaj që ai të mbretërojë pa asnjë rival, mund të ndodhë që të thërrisni nga plotësia e zemrës tuaj, “Do të dua Ty o Zot, forca ime. Zoti ËSHTË shkëmbi im i fortël Shpëtimtari im, Perëndia im tek i cili besoj.” Urdhërimi i dytë, dega e dytë madhështore e drejtësisë së krishterë është e lidhur ngushtë dhe e pandashme nga e para: “Duaje të afërmin tënd porsi veteveten.” Duaje – përqafoje me vullnetin e mirë dhe të butë, me ndjenjat më të zjarrta dhe të dashura, me dëshirat më të përflakta për të parandaluar apo larguar çdo ligësi dhe për të sjellë çdo mirësi të mundshme. Të afërmin tënd – jo vetëm miqtë, familjarët, të njohurit e tu; jo vetëm të virtytshmit që të vlerësojnë, që ta kthejnë mirësinë, por çdo person, duke mos përjashtuar ata që nuk të kanë parë kurrë apo nuk e kanë dëgjuar emrin tënd; duke mos përjashtuar ata që e di që janë të liq dhe mosmirënjohës, ata që të përbuzin. Edhe këta duhet t’i duash si vetveten me të njëjtën dëshirë të pashueshme për lumturinë e tyre. Trego të njëjtin kujdes të palodhur për t’i mbrojtur nga çdo gjë që mund ta lëndojë shpirtin apo trupin e tyre. Kjo është dashuria.

Xhon Uesli (1703–1791). Predikues dhe teolog Anglez. Ueslit dhe vëllait të tij i dedikohet themelimi i lëvizjes Metodiste Angleze. Në përgjithësi ai udhëtonte me kalë, predikonte dy apo tri herë në ditë dhe thuhet që ka dhënë më tepër se 40,000 predikime. Ai gjithashtu ishte një shkrimtar i njohur himnesh të krishtera. Nga mesazhi “Dy Urdhërimet” në Ripërtëri Zemrën Tënde: Këshilla Klasike nga Xhon Uesli.

Video Instruktim

Lutja

Ne të falënderojmë o At Qiellor që nuk na ke lënë të pengohemi në errësirë pa ndonjë dritë për të na treguar udhën. Të falënderojmë që Fjala jote është një llambë për këmbën tonë dhe një dritë në shtegun tonë. Ne të falënderojmë që në Frymën e Shenjtë na ke dhënë një ngushëllues dhe një fuqizues që banon brenda nesh, që e shkruan ligjin tënd në zemrat tona dhe na aftëson ta duam dhe t’i bindemi atij. Na jep një masë gjithnjë e më të madhe të plotësisë së Frymës në mënyrë që të jetojmë një jetë të pëlqyeshme në praninë tënde të shenjtë. Për lavdinë e emrit tënd të madhërishëm. Amen.

Xhon Stot (1921–2011). Predikues Anglikan që për shumë vite shërbeu si rektori i All Souls Church në Londër. Stot ishte njëri prej themeluesve kryesore të Konventës së Lozanës (1974). Mes shumë librave të tij përfshihet edhe libri Bazat e Krishterimit, dhe disa komentarë të serisë Bibla Flet Sot të botuar edhe në gjuhën Shqipe. Nga fundi i predikimit “Thirrje për të përmbushur Ligjin” nga Mateu 5:17–20, regjistruar më 15 Tetor 1989, i disponueshëm nga faqja e internetit allsouls.org.

 Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 6 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Si mund ta përlëvdojmë Perëndinë?
Ne e përlëvdojmë Perëndinë duke u kënaqur në Të, duke e dashur, duke i besuar dhe duke iu bindur vullnetit, urdhërimeve dhe ligjit të Tij.

Vargu Biblik – Ligji i Përtërirë 11:1

Duaje, pra, Zotin, Perëndinë tënd, dhe respekto gjithnjë rregullat e tij, statutet e tij, dekretet e tij dhe urdhërimet e tij.

Komentar

E gjithë jeta e një të krishteri nuk duhet të jetë gjë tjetër veçse lëvdim dhe falenderim ndaj Perëndisë. Ne nuk duhet të hamë, të pimë apo të flemë veçse të hamë për Perëndinë, të flemë për Perëndinë, të punojmë për Perëndinë dhe të flasim për Perëndinë; të gjitha këto t’i bëjmë për lavdinë dhe lëvdimin e Tij… Ashtu si e marrim gjithçka prej Perëndisë, në të njëjtën mënyrë duhet ta vendosim gjithçka para këmbëve të tij dhe të themi, “Nuk do të jetoj një jetë mëkati që nuk përputhet me favorin e Perëndisë tim”… Ne e përlëvdojmë Perëndinë kur e lartësojmë në shpirtin tonë përmbi gjithë krijesat e botës, kur i japim vendin më të lartë në dashurinë dhe gëzimin tonë, kur të gjitha ndjenjat tona janë fokusuar tek Ai si mirësia më e madhe. Kjo duket gjithashtu edhe atëherë kur nuk e ulim Perëndinë para asnjë krijese, kur ndjenjat tona thonë, “Cilin kam në qiell veç teje?”

Perëndia është Perëndia ynë përmes beslidhjes, pasi ai na ka dhënë veten e tij. Çdo besimtar i krishterë ka pjesën e vet dhe kështu Perëndia është pjesa dhe trashëgimia e tij. Ka më tepër ngushëllim në faktin që Perëndia është Perëndia ynë nga sa mund ta konceptojë zemra e njeriut. Kjo është më e madhe se zemra e tij, prandaj edhe pse nuk mund të themi që kemi pasuri, nderime apo miq, por nëse jemi në gjëndje të themi përmes Frymës së besimit që Perëndia është trashëgimia jonë atëherë kemi gjithçka në Të. Urtësia e tij është jona për të gjetur mënyrën për të na bërë mirë… nëse jemi nën fajin e mëkatit mëshira e tij është jona për të na falur; nëse na mungon diçka gjithëmjaftueshmëria e tij është e jona për të na furnizuar apo për të na bërë të mirë. Nëse Perëndia është yni atëherë gjithçka që Perëndia mund të bëjë është jona, dhe gjithçka që Perëndia ka është e jona… Perëndia dëshiron që ta bëjmë lavdinë e tij synimin tonë në mënyrë që ai të na japë veten e tij.

Richard Sibbes (1577–1635). Teolog dhe pastor Puritan Anglez që në fillim të shekullit të 17-të njihej në Londër si “Doktori Qiellor Sibes.” Ai predikoi në Greis In në Londër dhe në Selinë ‘Master of Kathrin’ në Kembrixh. Vepra e tij më e famshme ishte Kallami i Thyer dhe Kandili që bën tym. Marrw nga “Divine Meditations” nw volomin “The Complete Works of Richard Sibbes,” Volume VII (Edinburgh: James Nichol, 1864), 185–186, 216, 221.

Video Instruktim

Lutja

O Perëndi, bëj që të jemi pjesë e atij numri të bekuar. Nëse mund ta quajmë Perëndinë, Perëndia ynë, do të përpiqemi përmes Frymës së Shenjtë të jemi si Perëndia. Do ta kemi shëmbëlltyrën e tij hyjnore të vulosur në shpirtin tonë dhe do përpiqemi të jemi ndjekës të atij Perëndie që është Ati ynë… Nëse hamë apo pimë, nëse bëjmë ndonjë gjë tjetër do t’i bëjmë të gjitha për lavdinë e Perëndisë… Ju që e quani atë Perëndinë tuaj, ju ndihmoftë Ai vetë tani e tutje që ta përlëvdoni Atë gjithnjë e më tepër; dhe nëse Perëndia është Perëndia juaj… nëse dashuria e Perëndisë gufon në zemrat tuaja, atëherë do të jeni të gatshëm në çdo rast për të bërë gjithçka për të zmadhuar nderin dhe lavdinë e Tij… O Perëndi ji Ti Perëndia i tyre! Bëj që Ti o Perëndi të jesh lavdia e tyre. Ashtu qoftë Zot Jezus! Amen.

George Whitefield (1714 –1770). Predikues Anglikan. Ai e kaloi Oqeanin Atlantik 13 herë dhe për 34 vjet predikoi nëpër Angli dhe Amerikë (duke qënë pjesë e atij që njihet si Rizgjimi i Madh). Zëri i Uitfildit mund të dëgjohej nga largësi të mëdha dhe një herë tregohet që u dëgjua nga 30,000 njerëz teksa predikonte në natyrë të hapur. Uitfildi predikoi më shumë se 18,000 predikime gjatë jetës së tij por sot kemi më pak se 90 prej tyre. Marrë nga “Sermon LXXIII: God a Believer’s Glory” nga volumi “Sermons on Important Subjects” nga Rev. George Whitfield (London: Fisher, Son & Jackson, 1832), 764–768.

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 5 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Çfarë krijoi tjetër Perëndia?

Perëndia krijoi të gjitha gjërat përmes Fjalës së tij të pushtetshme dhe i gjithë krijimi i tij ishte shumë i mirë; gjithçka lulëzoi nën sundimin e tij të dashur.

Vargu Biblik – Zanafilla 1:31

Atëherë Perëndia shikoi të gjitha ato që kishte bërë, dhe ja, ishte shumë mirë.

Komentar

Me fuqinë e tij Perëndia nga hiçi krijoi qiellin, tokën dhe detin; të cilat menjëherë i zbukuroi dhe i pasuroi me lloj-lloj gjërash të mira. I pëlqeu Atij që në këtë botë të sillte njeriun, të cilit ia nënshtroi të gjitha gjërat… Sa madhështor është Perëndia ynë; sa e madhe është fuqia e Perëndisë; sa i mirë, sa bujar dhe i pasur është Ai ndaj njerëzve që nuk i meritojnë kurrë gjëra të tilla prej duarve të tij. Perëndia ynë ka krijuar për njeriun pasuri tepër të mëdha, kënaqësi të jashtëzakonshme dhe furnizime të tilla sa nuk mund ta lëvdojmë mjaftueshëm, ia ka nënshtruar të gjitha atij që t’i binden si zotëria i tyre… Por meqë ra fjala, këtu në krijimin e botës duhet të konsiderojmë ruajtjen dhe qeverisjen e gjithësisë prej të njëjtit Perëndi. Sepse bota nuk ekziston dhe nuk mund të vazhdojë të ekzistojë me ndonjë fuqi prej vetes; këto gjëra nuk lëvizin me vullnetin e tyre… Është gjëja më absurde të thuash se Perëndia i ka krijuar të gjitha gjërat por nuk kujdeset për gjërat që ka bërë; që krijesa e tij është si një anije pa timonier që hidhet andej këndej nga erërat e kundërta duke u përplasur pas shkëmbinjve… Perëndia kujdeset dhe interesohet për gjëndjen morale të njeriut dhe për atë të të gjitha gjërave që ekzistojnë në botë; por Ai gjithashtu i qeveris dhe i ruan edhe sot, Ai ka për t’i qeverisur dhe ruajtur deri në fund.

Heinrich Bullinger (1504–1575). Reformator Zvicerian dhe pasues i Zvinglit si udhëheqës i kishës në Zyrih. Bullinger shkroi 127 vepra teologjike dhe historike. Ekzistojnë 12,000 letra nga Bullingeri dhe drejtuar atij të cilat përbëjnë korrespondecën më të madhe që është ruajtur prej kohëve të Reformimit. Mes shumë tjerëve ai kishte letërkëmbim me Henrin VIII, Eduardin VI, Elizabetën I të Anglisë, Kristianin II të Danimarkës dhe Frederikun III.

Video Instruktim

Lutja

I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë je Ti Zot Perëndi i Gjithpushtetshëm, që ishte, je dhe do të vish; i përjetshëm pa fillim apo fund; i pamasë, pa caqe kufizuese; Frymë e pafundme, At, Fjalë dhe Frymë e Shenjtë. Jetë, Kuptim dhe Vullnet i pasosur; pafundësisht i pushtetshëm, i urtë dhe i mirë. Prej Teje, përmes Teje dhe për Ty janë të gjitha gjërat. Ty të qoftë lavdia përjetë e mot. Të gjitha veprat e tua shpallin lavdinë Tënde sepse të gjitha përsosmëritë e Tua të lavdishme shpalosen tek të gjitha; Ti i krijove të gjitha për lavdinë, kënaqësinë dhe vullnetin tënd të shenjtë.

Qiejtë me gjithë ushtritë e tyre; diellin dhe të gjitha yjet e lavdishëm; zjarrin me flakët, dritën dhe nxehtësinë e tij; tokën dhe të gjitha gjallesat që banojnë në të bashkë me të gjitha zbukurimet e ëmbla dhe gjithë nur; ajërin dhe të gjitha meteorët; thellësitë e mëdha dhe gjithë gjallesat që notojnë në to; që të gjitha këto janë predikues të lëvdimit tënd dhe tregojnë lavdinë e Krijuesit madhështor. Sa e madhe është fuqia që krijoi një botë kaq madhështore nga hiçi; një fuqi që me shkathtësi të mrekullueshme i vë në lëvizje ato trupa të mëdhenj ndriçues dhe në një moment u dha ndikimin e lëvizjes së tyre, dritën dhe nxehtësinë, në ajër, det dhe tokë.

Jeta e pushtetshme u jep jetë të gjitha gjërave; e ruan strukturën e natyrës që ke krijuar. Sa e lavdishme është urtësia që i qeveris të gjitha gjërat, ajo urtësi që u cakton të gjithave vendin dhe rolin dhe përmes ligjeve të saj të përsosura e ruan bukurinë dhe harmoninë e të gjitha gjërave! Sa e lavdishme është ajo mirësi dhe dashuri që i krijoi të gjitha të mira, madje shumë të mira! Ne të lëvdojmë dhe përlëvdojmë Ty Zotin dhe Pronarin tonë sepse ne dhe të gjitha gjërat të përkasim vetëm Ty.

Richard Baxter (1615–1691). Një prej puritanëve Anglezë. Baksteri shërbeu si kapelan në ushtrinë e Oliver Kromuellit dhe si pastor në Kiderminster. Kur Jakobi II u hoq nga pushteti, ai u persekutua dhe u burgos për 18 muaj. Ai vazhdoi të predikonte dhe në atë kohë shkroi: “Predikova sikur të isha i sigurt që nuk do predikoja më, predikova si një njeri që po vdiste para atyre që po vdisnin.” Përveç veprave të tij teologjike ai ishte edhe poet dhe shkrimtar himnesh të krishtera. Ai shkroi gjithashtu Katekizmin e Familjes së tij.

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

 

PYETJA 4 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Si dhe pse na krijoi Perëndia?

Perëndia na krijoi mashkull dhe femër simbas shëmbëlltyrës së vet, për ta njohur, për ta dashur, për të jetuar me Të dhe për ta lavdëruar. Është e drejtë që ne që u krijuam prej Perëndisë të jetojmë për lavdinë e Tij.

Vargu Biblik – Zanafilla 1:27

Kështu Perëndia krijoi njeriun simbas shëmbëlltyrës së vet, simbas shëmbëlltyrës së Perëndisë; Ai krijoi mashkullin e femrën.

Komentar

Lavdia e Perëndisë është gjëja e parë që duhet të dëshirojnë bijtë e Perëndisë. Kjo është tema e një prej lutjeve të Zotit tonë: “O At, përlëvdo emrin tënd.” (Gjoni 12:28). Ky është qëllimi për të cilin u krijua bota. Ky është synimi për të cilin u thirrën dhe u konvertuan shenjtorët. Kjo është gjëja kryesore që duhet të kërkojmë, që, “në gjithçka të përlëvdohet Perëndia.” (1 Pjetri 4:11). Vetëm Ai meriton të marrë gjithë lavdinë… ne i japim Atij gjithë nderimin dhe lavdërimin dhe ngazëllohemi që Ai është Mbreti i mbretërve dhe Zoti i zotërve… Ku janë fokusuar zemrat tona? Çfarë duam më tepër? Mos vallë ndjenjat tona më të larta janë për gjërat tokësore apo për ato që janë në qiell?

Të pasurit e një qëllimi të vetëm është sekreti i madh i begatisë frymërore. Nëse sytë tanë nuk shohin qartë, nuk mund të ecim pa u penguar dhe pa u rrëzuar. Nëse përpiqemi t’u shërbejmë dy zotërinjve të ndryshëm të jemi të sigurt që nuk do të kënaqim asnjërin. E njëjta gjë vlen edhe për shpirtin tonë. Nuk mund t’i shërbejmë Perëndisë dhe botës në të njëjtën kohë. Është e kotë që ta provojmë. Kjo gjë nuk mund të bëhet. Perëndia duhet të jetë mbreti i zemrave tona. Ligji i Tij, vullneti i Tij, porositë e Tij duhet të kenë vëmendjen tonë parësore.

Ne të gjithë kemi talenta përpara Perëndisë. Gjithçka me të cilën mund ta përlëvdojmë Perëndinë është një talent; dhuntitë tona, intelekti ynë, kujtesa jonë, ndjenjat tona, privilegjet tona si pjestarë të Kishës së Krishtit, avantazhet tona si zotërues të Biblës, që të gjitha këto janë talenta. Prej nga erdhën këto gjëra? Çfarë dore na i dhuroi? Pse jemi këta që jemi? Pse nuk jemi krimba që zvarriten në tokë? Ka vetëm një përgjigje për këto pyetje. Gjithë sa kemi na është dhënë hua prej Perëndisë. Ne jemi administratorë të Perëndisë. Ne jemi borxhinj karshi Perëndisë. Lëreni këtë mendim të zërë vend thellë në zemrat tuaja.

John Charles Ryle (1816–1900). Peshkopi i parë Anglikan i Liverpulit. Caktimi i Rajlit në këtë detyrë u bë me rekomandimin e Kryeministrit Benjamin Disraeli. Përveçse ishte pastor dhe shkrimtar Rajl ishte edhe sportist për lundrim me rema si dhe luajti kriket për Universitetin e Oksfordit. Ai ishte përgjegjës për ndërtimin e më shumë se dyzetë kishave. Nga Expository Thoughts on the Gospels: St. Matthew (New York: Robert Carter & Brothers, 1870), 51–56, 336–337.

Instruktimi

Lutja

O Perëndi, të lutem për hir të Krishtit, të më pranosh tani si zotërim të plotë të Tij dhe të më trajtosh në këtë mënyrë, më lëndoftë apo më begatoftë, çfarëdo që t’i pëlqejë të bëjë me mua – unë i përkas Atij. Sot e tutje, nuk do të veproj në asnjë mënyrë sikur i përkas vetes – nëse e përdor ndonjë prej fuqive të mia për çfarëdo gjëje që nuk është për lëvdim të Perëndisë dhe nëse nuk e bëj përlëvdimin e Tij gjithë punën time të plotë.

Jonathan Edwards (1703–1758). Predikues Amerikan i epokës koloniale, teolog dhe filozof. Eduards u bë pastor i kishës së tij në Northampton, Masaçusets në vitin 1726. Ai është bërë i famshëm për predikimin e tij “Mëkatarë në duart e një Perëndie të zemëruar” si dhe për librat e tij Qëllimi për të Cilin Perëndia e Krijoi Botën dhe Trajtim i Ndjenjave Fetare. Eduards vdiq nga vaksinimi kundër lisë pak pasi kishte marrë presidencën e Kolegjit të Nju Xhersit (që më vonë u bë Universiteti Princton). Nga “Memoirs of Jonathan Edwards” in The Works of Jonathan Edwards, Volume 1 (London: William Ball, 1840), lxvii.

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 3 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Sa persona ekzistojnë në Perëndinë?

Në Perëndinë e vetëm të gjallë dhe të vërtetë ekzistojnë tre persona: Ati, Biri dhe Fryma e Shenjtë. Ata janë të njëjtë në thelb, të barabartë në pushtet dhe lavdi.

Vargu Biblik

Hiri i Zotit Jezu Krisht, dashuria e Perëndisë dhe bashkësia e Frymës së Shenjtë qofshin me ju të gjithë. Amen. (2 Korintasve 13:14)

Komentari

Fakti që Triniteti, At, Bir dhe Frymë e Shenjtë është një Perëndi është i nevojshëm që të besohet prej nesh, jo vetëm për aspektin e përjetshëm… por në mënyrë të veçantë për njohjen e tri veprave të mëdha të Perëndisë tek njeriu: domethënë, si Krijuesi ynë dhe Perëndia i natyrës; si Shpenguesi ynë dhe si Perëndi i hirit pajtues dhe qeverisës, dhe si Shenjtëruesi ynë, si Zbatuesi dhe Përsosësi i gjithçkaje, për të në barë të përshtatshëm për në lavdi.

Shkrimi na thotë që janë tre persona e megjithatë një Perëndi. Ne duhet të pagëzohemi në emrin e Atit, të Birit dhe të Frymës së Shenjtë (Mateu 28:19). Tre janë ata që dëshmojnë në qiell, Ati, Fjala dhe Fryma e Shenjtë dhe këta të tre janë një (1 Gjoni 5:7). Perëndia është një Frymë i pafund dhe i pandashëm, e megjithatë duhet besuar që ai është At, Bir dhe Frymë Shenjtë.

Ne duhet ta njohim, besojmë dhe vlerësojmë atë si të vetmin Frymë të pafund, të përjetshëm dhe të gjithmjaftueshëm, si Pushtetin jetësor, Kuptimin, dhe Vullnetin e Jetës Dritës dhe Dashurisë tonë më të përsosur; At, Bir dhe Frymë e Shenjtë prej të cilit, me anë të të cilit dhe për të cilin janë të gjitha gjërat; si Zotëruesin, Sunduesin dhe Atin tonë absolut, si Krijuesin, Shpenguesin dhe Shenjtëruesin tonë.

Richard Baxter (1615–1691). Një prej puritanëve Anglezë. Baksteri shërbeu si kapelan në ushtrinë e Oliver Kromuellit dhe si pastor në Kiderminster. Kur Jakobi II u hoq nga pushteti, ai u persekutua dhe u burgos për 18 muaj. Ai vazhdoi të predikonte dhe në atë kohë shkroi: “Predikova sikur të isha i sigurt që nuk do predikoja më, predikova si një njeri që po vdiste para atyre që po vdisnin.” Përveç veprave të tij teologjike ai ishte edhe poet dhe shkrimtar himnesh të krishtera. Ai shkroi gjithashtu Katekizmën e Familjes së tij (nga e cila është shkëputur edhe ky citim). Nga “The Catechising of Families” ne “The Practical Works of Richard Baxter,” Volume 19 (London: Paternoster, 1830), 33, 62, 165.

Instruktimi

Lutja

E kemi studiuar jo pa drojë misterin më të shenjtë të Trinisë së bekuar, At, Bir dhe Frymë e Shenjtë, për të cilën kemi mësuar nga Shkrimet, dhe tani do të qëndrojmë këtu, duke adhuruar me përunjësi Unitetin në trini dhe Trinitetin në unitet. Le të mbajmë mend dhe të shohim me një zell të jashtëzakonshëm këtë dallim apo ndarje që është shpallur qartë në Shkrim bashkë me unitetin që na është urdhëruar… Ka vetëm një Perëndi… Prandaj kur lexojmë që Perëndia krijoi botën, kuptojmë që këtë gjë e bëri Ati prej të cilit janë të gjitha gjërat, përmes Birit me anë të të cilit janë të gjitha gjërat, në Frymën e Shenjtë në të cilin janë të gjitha gjërat. Kur lexojmë që Biri u bë mish, vuajti, vdiq dhe u ringjall për shpëtimin tonë, ne besojmë që Ati dhe Fryma e Shenjtë, edhe pse nuk ishin pjesëtarë të mishërimit dhe vuajtjes së tij, e megjithatë ata e arritën shpëtimin tonë përmes Birit… Kur thuhet që mëkatet na janë falur në Frymën e Shenjtë ne besojmë që kjo e mirë dhe të gjitha të mirat e tjera të bekimeve tona në mënyrë të pandashme na janë dhënë dhe janë vendosur mbi ne prej një Perëndie të vetëm, të vërtetë, të gjallë dhe të përjetshëm, që është Ati, Biri dhe Fryma e Shenjtë. Atij i qoftë lavdia dhe mirënjohja për jetë të jetëve. Amen.

Heinrich Bullinger (1504–1575). Një prej reformatorëve Zvicerianë që ishte udhëheqësi i kishës së Zyrihut. Bullinger shkroi 127 vepra teologjike dhe historike. Ekzistojnë 12,000 letra nga Bullingeri dhe drejtuar atij të cilat përbëjnë korrespondecën më të madhe që është ruajtur prej kohëve të Reformimit. Mes shumë tjerëve ai kishte letërkëmbim me Henrin VIII, Eduardin VI, Elizabetën I të Anglisë, Kristianin II të Danimarkës dhe Frederikun III. Marrë nga “Of The Holy Ghost: The Eighth Sermon” in “The Other Eight Sermons of the Fourth Decade” in Decades of Henry Bullinger, translated by H.I., Volume 4 (Cambridge: University Press, 1851), 325–326.

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

PYETJA 2 E KATEKIZMIT TE RI

Katekizmi

Kush është Perëndia?

Perëndia është krijuesi dhe mbështetësi i gjithçkaje dhe të gjithëve. Ai është i përjetshëm, i pafund dhe i pandryshueshëm në pushtet dhe përsosmëri, mirësi dhe lavdi, urtësi, drejtësi dhe të vërtetë. Asgjë nuk ndodh veçse përmes tij dhe vullnetit të tij.

Vargu Biblik                  

Nuk ka asnjë të barabartë me ty midis perëndive, o Zot, as ka vepra të njëllojta me të tuat. Tërë kombet që ti ke krijuar do të vinë të bien përmbys para teje, o Zot, dhe do të përlëvdojnë emrin tënd. Sepse ti je i madh dhe kryen mrekulli; vetëm ti je Perëndia… Por ti, o Zot, je një Perëndi i mëshirshëm dhe i dhembshur që zemërohet ngadalë dhe që ka shumë mirësi dhe të vërtetë. (Psalmi 86:8–10 dhe 15)

Komentari

Perëndia është qënia e përjetshme dhe e pavarur… Ai u jep ekzistencën të gjitha krijesave…. Perëndia është qënia e përjetshëme dhe e pandryshueshme… Qënia e tij nuk ka asnjë kufizim. Engjëjt dhe njerëzit kanë qëniet e tyre, por ata janë të kufizuar;…por Perëndia është një qënie e pamasë që nuk mund të përfshihet brenda ndonjë caku… Nuk ka pasur dhe nuk do të ketë kurrë një kohë kur Perëndia të mos ketë thënë për veten “Unë jam’… Ai është një Perëndia që u jep qënie të gjitha gjërave… Ai është Qënia e qënieve, që ekziston në veten e tij;… “Unë jam ai që jam, ashtu si jam do jem për gjithë përjetësinë”… Ai është i pafund në pushtet, sovran në sundim, dhe i pakufizuar ashtu si janë krijesat… Ai është aq i fortë saqë është i plotfuqishëm, Ai është ai për të cilin asgjë nuk është e pamundur…. Atij nuk i mungon asgjë, Ai është pafundësisht i bekuar me përsosmërinë e pafundme të qënies së tij të lavdishme…. Ai është i vetëmjaftueshëm, i gjithëmjaftueshëm, absolutisht i përsosur…. Tek Perëdia nuk ka ndryshim apo hije ndryshimi, por Ai është përjetësisht i njëjtë… Perëndia ka qenë gjithmonë, është përherë dhe do të jetë përjetësisht. Edhe pse manifestimet e vetes së tij para krijesave janë në kohë, gjithsesi esenca e qënies së tij nuk u kufizua prej kohës dhe as do mund të kufizohet. Shihni pas apo përpara, Perëndia nga përjetësia në përjetësi është qënia më e vetëmjaftueshme, më e pafundme, më e përsosur dhe më e bekuar; Ai është shkaku i parë i qënies tonë dhe për qënien e tij nuk ka asnjë shkak; Ai është një plotësi e pafundme e përjetshme dhe zotërim i vetes së tij për veten e tij. Çfarë Perëndia është është, ka qenë nga përjetësia dhe çfarë është do të jetë në përjetësi.

Thomas Brooks (1608–1680). Predikues Puritan Anglez. Brooks studioi në Universitetin e Kembrixhit para se të bëhej rektori i një kishe në Londër. Ai u hoq nga detyra por vazhdoi të punonte në Londër edhe gjatë Plagës së Madhe. Ai shkroi disa dhjetëra libra, shumica e të cilëve janë të natyrës devocionale, I Krishteri i Heshtur nën Thupër (nga i cili është shkëptur edhe kjo lutje) është më i njohuri nga të gjithë. Shkëputur nga “Vërtetimi i Hyjnisë së Përjetshme të Krishtit” in The Complete Ëorks of Thomas Brooks, edited by Rev. Alexander Balloch Grosart, Volume 5 (Edinburgh: James Nichol, 1866), 150–157.

Instruktimi

Lutje

O Mirësi sovrane, o Urtësi e pushtetshme, unë besoj që Tij me ëmbëlsi cakton dhe qeveris gjithçka, madje edhe gjërat më të vogla, edhe gjërat më të hidhura për lavdinë tënde dhe për të mirën e atyre që të duan Ty. O Ati i familjeve të qiellit dhe tokës, unë besoj që Tij i shpalos të gjitha ndodhitë në mënyrë të atillë që mirësia jote të lartësohet sa më mirë tek gjithë fëmijët e tu, në mënyrë të veçantë tek ata sytë e të cilëve shohin drejt Teje. Unë të përgjërohem me përunjësi, më mëso të admiroj të gjitha udhët e tua, edhe pse nuk mund t’i kuptoj; më mëso të jem i gëzuar që Ti je mbret dhe të të falenderoj për të gjitha gjërat që më ndodhin; duke e parë që Ti i ke zgjedhur këto për mua dhe si rrjedhim “u ke vënë vulën tënde si të mira për mua.” Për gjërat që do të përball më jep hirin tënd që në gjithçka të bëj atë që të pëlqen Ty; dhe pastaj me një nënshtrim absolut ndaj urtësisë tënde t’i lë të gjitha rrjedhojat e tyre në duart e Tua.

Xhon Uesli (1703–1791). Predikues dhe teolog Anglez. Ueslit dhe vëllait të tij i dedikohet themelimi i lëvizjes Metodiste Angleze. Në përgjithësi ai udhtonte me kalë, predikonte dy apo tri herë në ditë dhe thuhet që ka dhënë më tepër se 40,000 predikime. Ai gjithashtu ishte një shkrimtar i njohur himnesh të krishtera. Shkëputur nga “Format e Lutjes: E enjte në mëngjes”

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/

Pyetja 1 e Katekizmit te Ri

Katekizmi

Pyetja 1: Cila është shpresa jonë e vetme në jetë dhe vdekje?
Ne nuk i përkasim vetes por me mish e me shpirt, në jetë dhe në vdekje i përkasim Perëndisë dhe Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht!

Vargu Biblik

Sepse asnjë nga ne nuk jeton për veten e tij dhe askush nuk vdes për veten e tij, sepse, edhe nëse rrojmë, rrojmë për Zotin; edhe nëse vdesim, vdesim për Zotin; pra, edhe po të rrojmë ose të vdesim, të Zotit jemi. – Romakëve 14:7–8

Komentari

Nëse ne pra, nuk i përkasim vetes por jemi të Zotit, është e qartë cilat janë gabimet që duhet të evitojmë, dhe cili duhet të jetë drejtimi i të gjitha veprimeve të jetës tonë. Ne nuk i përkasim vetes: prandaj le të mos lejojmë që vullneti apo arsyeja jonë të drejtojnë planet apo veprimet tona. Nuk i përkasim vetes: prandaj le të mos kemi si synim kërkimin e asaj që është e favorshme për ne… Nuk i përkasim vetes: prandaj me aq sa kemi mundësi, le të harrojmë veten dhe gjithë sa na përket. Përkundrazi, ne i përkasim Perëndisë: prandaj le të jetojmë për Të dhe të vdesim për Të. Ne jemi të Perëndisë: prandaj le ta lejojmë urtësinë dhe vullnetin e Tij të qeverisin veprimet tona. Ne jemi të Perëndisë: prandaj të gjitha pjesët e jetës tonë paçin si synimin e tyre të vetëm të ligjshëm përpjekjen për t’i pëlqyer Atij. Oh sa shumë dobi ka pasur njeriu të cilit i është mësuar që nuk i përket vetes, njeriu që ia ka hequr dominimin dhe sundimin arsyes së tij dhe ia ka dorëzuar Perëndisë! Kjo për shkak se, kërkimi i interesit për veten është kolera që në mënyrën më të efektshme na çon drejt shkatërrimit tonë, prandaj streha e vetme e shpëtimit është të mos tregohemi të mençur dhe të mos vendosim asgjë në veten tonë por të ndjekim vetëm udhëheqjen e Zotit.
     Xhon Kalvin (1509-1564). Teolog, administrator, pastor. Kalvini lindi në Francë në një familje strikte Katolike. Ai punoi në Gjenevë pjesën më të madhe të jetës së tij dhe organizoi kishën e Reformuar. Kalvini shkroi Institutet e Fesë së Krishterë (nga edhe është shkëputur ky citim), Katekizmën e Gjenevës si dhe shumë komentarë mbi Shkrimet.

Instruktimi

Lutje

Zot, ja ku jam; bëj me mua atë që të pëlqen, më udhëzo si të dëshirosh. E dorëzoj veten time për të qenë në dispozicionin tënd… Njeriu ambicioz jepet pas ndereve, por unë ta dorëzoj veten time Ty. Njeriu jepet pas kënaqësive të tij, por unë ta jap veten time Ty. Njeriu ia jep veten idhujve të tij, por unë ta jap veten time Ty Zot. Vendos mbi mua çfarëdo barre të dëshirosh, vetëm bëj që krahët e Tu të përjetshëm qofshin poshtë meje… unë i dorëzohem vullnetit Tënd, kam mësuar t’i them amen, amenit Tënd; Ti ke një interes më të madh për mua nga sa kam unë për veten, prandaj ta dorëzoj veten time Ty. Jam i gatshëm të jem në dispozicionin Tënd, jam i gatshëm të pranoj punën tënde në mua. O Zot i bekuar, a nuk më ke thënë herë pas here…’O shpirt, Unë jam i yti; mëshira ime është jotja për të të falur; gjaku im është i yti për të të pastruar; meritat e mia janë në dispozicionin tënd për të të shfajësuar; drejtësia ime është e jotja për të të veshur ty; Fryma ime është jotja për të të udhëhequr; hiri im është i yti për të të pasuruar; lavdia ime është e jotja për të të shpërblyer; prandaj nuk gjë tjetër që mund të bëj veçse të të dorëzohem Ty. Zot, ja ku jam, bëj me mua ashtu si të të duket e mirë në sytë e Tu. E di që mënyra më e mirë është që t’i dorëzohem vullnetit tënd dhe t’i them amen, amenit Tënd.
     Thomas Brooks (1608–1680). Predikues Puritan Anglez. Brooks studioi në Universitetin e Kembrixhit para se të bëhej rektori i një kishe në Londër. Ai u hoq nga detyra por vazhdoi të punonte në Londër edhe gjatë Plagës së Madhe. Ai shkroi disa dhjetëra libra, shumica e të cilëve janë të natyrës devocionale, I Krishteri i Heshtur nën Thupër (nga i cili është shkëputur edhe kjo lutje) është më i njohuri nga të gjithë.

Burimi: http://fjaletejetes.com/katekizem/